Τεύχος 30: Αλεξάνδρα Αθηναίου συνέντευξη

Αλήθεια πόσο μας αφορά;

1. Η έκδοση του βιβλίου είναι δύσκολη υπόθεση. Δυσκολευτήκατε να πραγματοποιήσετε την απόφαση σας να κάνετε βιβλίο μια περίοδο της ζωής σας κάθε άλλο παρά ευχάριστη;

H συγγραφή του βιβλίου ήταν επώδυνη αλλά και ψυχοθεραπευτική. Μπόρεσα να διαχειριστώ τον πόνο, να επαναπροσδιορίσω τα γεγονότα της ζωής μου βλέποντας την αλληλουχία και το αποτέλεσμα αυτών, να με αποδεχτώ.
Η έκδοση του βιβλίου από την άλλη δεν ήταν εύκολη υπόθεση καθώς οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι αρνήθηκαν να το εκδώσουν ως δυσάρεστο και κατ’ επέκταση αντιεμπορικό θέμα. Αλλά η έκδοση ήταν ο στόχος μου για να ενημερωθεί έστω κι ένας άνθρωπος ότι το hiv αφορά εν δυνάμει όλους τους σεξουαλικά ενεργούς ανθρώπους και ότι οι οροθετικοί δεν είναι κανίβαλοι. Μέσα σε 2 μήνες το έμαθαν 5.000 άτομα διαβάζοντας το βιβλίο και αυτό αξίζει για όλο τον πόνο που βίωσα ξανά για να το γράψω.


2. Το βιβλίο αυτό είναι μια κατάθεση ψυχής που συγκινεί αλλά και αφυπνίζει τους αναγνώστες ότι το έιτζ αφορά όλους. Η άποψη σας πριν μάθετε ότι είστε οροθετική διαφέρει από το τώρα; Ήσασταν από τα άτομα που έλεγαν ότι το έιτζ αφορά συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού;

Το ΄92 ήμουν 22 ετών και δεν έλεγα τίποτα. Είχα ακούσει ότι υπάρχει μια θανατηφόρος νόσος που πλήττει ναρκομανείς, ομοφυλόφιλους και υπερδραστήριες σεξουαλικά γυναίκες. Δεν ήμουν τίποτα από αυτά και ως αποτέλεσμα δεν με αφορούσε. Αποδείχτηκε ότι η ενημέρωση ήταν ελλιπής και παραπλανητική για πολλά χρόνια. Έμαθα όπως πολλοί άλλοι εκ των υστέρων και με κόστος ζωής και ονείρων ότι αφορά όλους.


3. Ο φόβος και η ντροπή είναι παράγοντες ανασταλτικοί όπως επισημαίνετε κι εσείς στα οροθετικά άτομα; Έτσι διαλύθηκε η ιδέα ενός συλλόγου για οροθετικά άτομα στη Θεσσαλονίκη. Θεωρώ ότι η μυστικότητα πολλές φορές φέρνει αντίθετα αποτελέσματα, θα έλεγα ότι διαιωνίζει το πρόβλημα...

Οι κοινωνίες για χιλιάδες χρόνια χειραγωγούνταν με τον φόβο, τώρα και με τον δανεισμό. Όσοι διέφεραν από την πλειοψηφία σε χρώμα, θρησκεία, υγεία, προτιμήσεις αποτελούσαν στις περισσότερες μη εξελιγμένες πνευματικά κοινωνίες αντικείμενο χλευασμού. Οι οροθετικοί είναι πολύ εύκολο να οικειοποιηθούν αυτήν την ολοκληρωτική τάση και να γίνουν εθελοντές κουκουλοφόροι αν δεν κάνουν οι ίδιοι την υπέρβαση ώστε να διαχειριστούν, να αποδεχτούν και να αγαπήσουν αληθινά όλα τους τα βιώματα σαν κρίκους μιας εξελικτικής αλυσίδας που επέλεξαν να βιώσουν. Όταν πετάξουν οι ίδιοι τη ντροπή και τον φόβο, τότε, σαν αντανάκλαση σε καθρέφτη, δεν θα το εισπράττουν και από τους άλλους.
Όσον αφορά τον σύλλογο δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να λειτουργήσει. Προσωπικά θα προτιμούσα να δημιουργηθεί ένα site (μια ιστοσελίδα), ένα blog στο διαδίκτυο όπου θα μπορούσαν να συμμετάσχουν περισσότεροι χωρίς να τους ζητείται να ξεπεράσουν τους φόβους τους εκεί που δεν είναι έτοιμοι να το κάνουν.


4. Πόσο δύσκολο είναι να αντέξει στο χρόνο μια ερωτική σχέση ανάμεσα σε οροθετικό και μη, τα μεικτά ζευγάρια όπως αναφέρετε και στο βιβλίο σας;

Θεωρώ ότι είναι πιο δύσκολο από ότι στα άλλα ζευγάρια γιατί αν μπούμε σε μια σχέση με φόβο και ντροπή ως οροθετικοί συνθηκολογούμε στην ήττα της σχέσης. Αν μπεις σαν ισότιμος άνθρωπος που έχεις βάλει κριτήρια για να επιλέξεις την σχέση σου και όχι σαν ευγνώμων αξιολύπητος που σε πρόσεξε κάποιος τότε μπορεί να δημιουργηθεί μια σχέση που να αντέξει στο χρόνο και στις αλλαγές που βιώνουμε μέσα μας.


5. Κατά την άποψή σας η ομοφυλοφιλική κοινότητα αντέδρασε με εξωστρέφεια όσον αναφορά την πρόληψη σε σχέση με τους ετεροφυλόφιλους;

Όχι. Εξωστρέφεια σε σχέση με την ομοφυλοφιλία υπάρχει τα τελευταία χρόνια αλλά όχι με το hiv. Με ομαδικότητα ίσως ναι, με την έννοια ότι ενημερώθηκαν πρώτοι και οι περισσότεροι υιοθέτησαν μια υπεύθυνη στάση στον έρωτα και στη ζωή. Θα τολμούσα να πω ότι τρεις έγραψαν για το aids που και οι τρεις είναι γυναίκες. Σε αυτές θα χρέωνα μια εξωστρέφεια...


6. Το ότι μια συνάδελφός σας υποστηρίζει ότι το έιτζ αφορά ομοφυλόφιλους και όχι ετεροφυλόφιλους άνδρες πώς το σχολιάζετε; Έχετε συζητήσει μαζί της την άποψή της;

Μας τιμά που ζούμε σε μια κοινωνία ελευθεροτυπίας και δεν σχολιάζω την θέση κανενός. Η δική μου θέση (προς έκθεση και σχολιασμό χάριν της δημοκρατίας) είναι ότι το hiv αφορά όλους και ότι διαχωριστικές γραμμές (οι οποίες έχουν οδηγήσει σε γκέτο) δεν υπάρχουν ούτε μεταξύ ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων, ούτε μεταξύ υγιών και οροθετικών. Εφόσον ζούμε όλοι μαζί, ό,τι αφορά έναν εν δυνάμει αφορά όλους.
Πιστεύω δε ότι η νοοτροπία στην οποία αναφέρεστε είναι αυτή που οδηγεί εμένα (γυναίκα και ετεροφυλόφιλη) και χιλιάδες άλλους στις μονάδες ειδικών λοιμώξεων ως οροθετικούς.


7. Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε πιο ενεργά με το θέμα αυτό; Ή έχει τελειώσει η δράση σας οριστικά με το να εκδώσετε το βιβλίο αυτό;

Το βιβλίο είχε πολύ μεγάλη απήχηση και υπάρχει το ενδεχόμενο να γίνει σήριαλ ώστε να μπει το μήνυμα σε πάρα πολλά σπίτια.
Η δράση έφερε αντίδραση, συνεντεύξεις, παρουσιάσεις, e-mails από νέους και μη οροθετικούς. Όσο υπάρχει ενδιαφέρον από τους άλλους θα είμαι εδώ για να ενημερώνω αλλά δεν θα το ανάγω και σε προσωπική σταυροφορία.
Προτιμώ να ζήσω, χωρίς στόχους αλλά με χαρά. Το κέρδισα και το απολαμβάνω πια.

Υπεύθυνος στήλης: Παντελής Ανδριανός
Τη συνέντευξη πήρε για λογαριασμό της εφημερίδας ο Σπύρος Βαρβέρης